Marek Grechuta nie żyje [*] [*] [*]

KasiaK (vel Koziolek)

Urodził się 10 grudnia 1945 roku w Zamościu. Od najmłodszych lat uczył się gry na pianinie, fascynował się sportem. Studiował architekturę w Krakowie.

W grudniu 1966 roku - razem z innym studentem Politechniki Krakowskiej Janem Kantym Pawluśkiewiczem - założył Kabaret Architektów Anawa (En Avant), który w swych przedstawieniach łączył elementy groteski, czarnego humoru i sztuki jarmarcznej. Po kilku miesiącach grupa zmieniła jednak artystyczny profil, stając się zespołem akompaniującym Grechucie.

Pierwsze sukcesy przyszły bardzo szybko. Już w 1967 roku, podczas Studenckiego Festiwalu Piosenki, ich "Tango Anawa" zostało uznane za najlepszy utwór konkursu, a on zdobył drugie miejsce, tuż za Marylą Rodowicz. Rok później jego "Serce" otrzymało nagrodę dziennikarzy na festiwalu opolskim, gdzie w roku następnym jurorzy uhonorowali nagrodą Telewizji Polskiej przepiękne "Wesele" (1969), jego kompozycję do fragmentu dramatu Stanisława Wyspiańskiego.

Festiwal w Opolu wygrał dwukrotnie - w 1970 roku "Korowodem" i siedem lat później - songiem z "Szalonej lokomotywy", musicalu opartego na utworach Witkacego.

Nagrał kilkanaście płyt, wylansował kilkadziesiąt przebojów, spopularyzował twórczość wielu naszych znakomitych poetów, m.in. Czechowicza, Leśmiana, Nowaka, Tuwima, do których wierszy komponował muzykę.

Jego piosenki opierają się czasowi, od blisko czterdziestu lat towarzysząc kilku już pokoleniom słuchaczy. Ile z nimi "dróg przebytych, ile ścieżek przedeptanych, ile deszczów, ile śniegów wiszących nad latarniami" - mógłby zanucić każdy z nas.

Przez 10 lat Marek Grechuta współpracował z krakowską Piwnicą pod Baranami. Ostatnia płyta artysty ukazała się w 2003 roku. Nagrał też kilka lat temu piosenkę pod tytułem "Kraków" z zespołem Myslovitz.

Martkaa

mike

[*] [*] [*]
wielka szkoda...

Izaw

Kasia_z_Gliwic

diKKa

Maga_21_i_Gajorek

[*]

wielka szkoda Sad

Marek Grechuta - "Ocalić od zapomnienia"
Ile razem dróg przebytych
ile ścieżek przedeptanych
ile deszczów , ile śniegów
wiszących nad latarniami

ile listków , ile rozstań
ciężkich godzin w miastach wielu
i znów upór , żeby powstać
i znów iść i dojść do celu

ile w trudzie nieustannym
wspólnych zmartwień , wspólnych dążeń
ile chlebów rozkrajanych
pocałunków ? schodków? książek?

oczy twe jak piękne świece
a w sercu żródło promienia
więc ja chciałbym twoje serce
ocalić od zapomnienia

u twych ramion płaszcz powisa
krzykliwy , z lesnego ptactwa
długi przez cały korytarz
przez podwórze , aż gdzie gwiazda Wenus
a tyś lot i górność chmur
blask wody i kamienia
chciałbym oczu twoich chmurność
ocalić od zapomnienia.

Crying or Very sad

Komixiara

(*) (*) (*) (*) (*) ...Kolejna, wielka strata...

monika

kurde dopiero teraz sie o tym dowiedzialam, jak przeczytalam forum Sad

w krakowie nie mam dostepu do neta...

wielka szkoda Sad

a dopiero co byl koncert poswiecony jego tworczosci...

moni20

Było wiadomo,ze jest bardzo powaznie chory:(( i to chyba była kwestia miesiecy a moze tygodni ,ze umrze.... juz nawet w Opolu sie nie poojawił Sad

Wielkie postaci się wykruszaja a nowe sie nie rodzą?... tzn rodza ale narazie niewiele z nich sie wybija na tyle aby moc uznac ich za wielkich